ความหมาย

• 
  

  [ชงคะ-] {กลอน: แบบ} น. แข้ง, ราชาศัพท์ว่า พระชงฆ์. {ป. ชงฺฆา: ส. ชงฺฆ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ชฎา - น. เครื่องสวมศีรษะ รูปคล้ายฝาชี มียอดยาวเรียวแหลม. {ป., ส. ชฏา ว่า ผมที่ขมวดเกล้าสูงขึ้น}. ชฎากลีบ น. เครื่องราชศิราภรณ์อย่างหนึ่ง มีวงขอบเป็นอย่างมาลัยรักร้อย ตอนบนเป็นจอมรูปกรวย มีมาลัยรักร้อยคั่นอีกชั้นหนึ่ง ยอดสูงเรียวปลายมีลักษณะเป็นกลีบ ๕ กลีบ เรียกว่า พระชฎากลีบ. ชฎาเดินหน น. เครื่องราชศิราภรณ์อย่างหนึ่ง ลักษณะคล้ายพระชฎากลีบ แต่ปลายไม่มีกลีบและปัดไปทางด้านหลังเล็กน้อย ปักพระยี่ก่าข้างซ้าย เรียกว่า พระชฎาเดินหน. ชฎาธาร น. ผู้ทรงไว้ซึ่งชฎา. ชฎาพอก น. ลอมพอกที่ประดับมาลัยรักร้อย และมีเกี้ยวรัดรอบส่วนที่ต่อขึ้นไปเป็นปลายชฎา. ชฎามหากฐิน น. เครื่องราชศิราภรณ์อย่างหนึ่ง ลักษณะเป็นจอมรวบขึ้นไปตั้งแต่มาลัยรักร้อย ปลายยาวเรียวปัดไปทางด้านหลังเล็กน้อย ปักพระยี่ก่าข้างซ้าย เรียกว่า พระชฎามหากฐิน. ชฎาห้ายอด น. เครื่องราชศิราภรณ์อย่างหนึ่ง ลักษณะคล้ายพระชฎากลีบ ปลายทำเป็นอย่างกระหนกหางไหล ๕ เส้นสะบัดไปทางด้านหลัง มีพระยี่ก่า ใบสน หรือขนนกการเวก เป็นเครื่องประดับประกอบพระอิสริยยศ เรียกว่า พระชฎาห้ายอด.

• ชฎามังษี, ชฎามังสี - น. โกฐชฎามังษี. {ดู โกฐชฎามังษี, โกฐชฎามังสี ที่ โกฐ}.

• ชฎิล - น. ผู้มีผมมุ่นเป็นชฎา, นักพรตพวกหนึ่งที่เรา เรียกว่า ฤษี. {ป., ส.}.

• ชด - {โบ} ก. ทำให้ชุ่มชื่น: ใช้แทนที่เสียไป. ว. อ่อน, ช้อย, เช่น ขาอ่อนชด {ปรัดเล}, ชดกรกระลึง กุมแสง {ลอ}, งอนอย่างงอนรถ เช่น เรือนแปรกแอกงอนอ่อนชด {อุณรุท}. ชดช้อย ว. อ่อนช้อย เช่น กิริยาชดช้อย, มีลักษณะกิริยาท่าทางงดงาม เช่น คนชดช้อย, ช้อยชด หรือ กระชดกระช้อย ก็ว่า. ชดเชย ก. ใช้แทนสิ่งที่เสียไป, เพิ่มเติม. ชดใช้ ก. ใช้ค่าใช้จ่ายที่ทดรองจ่ายไปก่อนแล้ว, ให้ทดแทนสิ่งที่ใช้หรือเสียไป.

• ชทึง - [ชะ-] {กลอน} น. แม่นํ้า เช่น ชลชทึงบึงบาง {ประกาศพระราชพิธี}, ใช้ว่า จทึง ฉทึง ชรทึง สทิง สทึง หรือ สรทึง ก็มี. {ข. สฺทิง ว่า คลอง}.