กลับ
คำว่า
ช่อ ๒
ความหมาย
ก. ชักรอก เช่น ตีม้าฬ่อช่อใบใส่เสา {กาพย์พระไชยสุริยา}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ชอก
- {โบ} ก. ชํ้า, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ ชํ้า เป็น ชอกชํ้า หรือ ชํ้าชอก. ชอกช้ำ ก. บอบชํ้ามาก, ชํ้าชอก ก็ว่า.
ช็อก
- น. สภาวะที่ร่างกายเสียเลือดจนความดันเลือดต่ำมาก หรือถูกกระทบจิตใจอย่างรุนแรง หรือถูกกระแสไฟฟ้าไหลผ่าน เป็นต้น จนทำให้เป็นลมหรือหมดสติในทันที. {อ. shock}.
ช็อกโกเลต, ช็อกโกแลต
- น. ขนมหวานทำจากเมล็ดโกโก้ นม และนํ้าตาล มีหลายชนิด. ว. เรียกสีอย่างสีนํ้าตาลไหม้ ว่า สีช็อกโกเลต หรือ สีช็อกโกแลต. {อ. chocolate}.
ชอง
- น. ชื่อชนกลุ่มน้อยเผ่าหนึ่งในตระกูลมอญ–เขมร มีมากทางตอนเหนือของจังหวัดจันทบุรี, เรียกตัวเองว่า สำเร หรือ ตำเหรด, เขมรเรียกว่า ปอร์.
ช่อง
- น. ที่ว่างซึ่งเป็นทางเข้าออกได้ เช่น ช่องเขา ช่องหน้าต่าง ช่องลม, ที่ว่างซึ่งเป็นที่กำหนดเฉพาะ เช่น จอดรถให้ตรงช่องช่องซื้อตั๋ว ช่องจ่ายเงิน: ย่านความถี่ที่ใช้สัญญาณภาพและเสียงที่กำหนดไว้ต่าง ๆ กันตามมาตรฐานการส่งกระจายเสียงวิทยุโทรทัศน์, {ปาก} คำเรียกสถานีโทรทัศน์แต่ละสถานี เช่น ดูละครช่อง ๗: โอกาส เช่น ไม่มีช่องที่จะทำได้. ช่องกุฎ ดู ช่องกุด. ช่องกุด น. ประตูที่เจาะกำแพงพระราชวังหรือกำแพงเมือง เป็นช่องสี่เหลี่ยมเพดานโค้งมนบ้าง โค้งแหลมบ้างอยู่ใต้แนวใบเสมาลงมา เป็นช่องทางสำหรับคนสามัญเข้าออก, เขียนเป็น ช่องกุฎ ก็มี เช่น ซุ้มทวารบานสุวรรณชมพูนุท ประตูลักช่องกุฎสลับกัน {อิเหนา}. ช่องเขา น. เส้นทางที่ใช้เป็นทางข้ามทิวเขาจากด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่ง, ช่องที่อยู่ในระหว่างเขา ๒ ลูก. ช่องคลอด น. ส่วนของอวัยวะสืบพันธุ์ของเพศหญิง เป็นช่องที่ต่อมาจากปากมดลูก และเป็นทางที่ทารกคลอดออกมา. ช่องแคบ น. ทางนํ้ายาวที่อยู่ระหว่างแผ่นดินหรือเกาะ เชื่อมต่อทะเลทั้ง ๒ ข้าง. ช่องดาล น. รูสำหรับสอดลูกดาลเข้าไปเขี่ยดาลที่ขัดบานประตู. ช่องตีนกา น. ช่องรูปกากบาทอยู่ระหว่างแนวบัวผ่าหวายทั้งคู่ตอนใต้ใบเสมาของกำแพงพระราชวังและกำแพงเมือง. ช่องทาง น. ทางที่กำหนดเป็นช่องเฉพาะให้ไปหรือมา เช่น ถนนนี้มีช่องทางเดินรถ ๔ ช่องทาง: หนทางหรือโอกาสที่จะทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ที่จังหวัดนี้มีช่องทางทำมาหากินได้ง่าย. ช่องไฟ น. ช่องขนาดย่อม ๆ และตื้นที่ทำไว้บนฝาผนังหรือกำแพง สำหรับตั้งเครื่องตามไฟให้แสงสว่างเวลากลางคืน: {ศิลปะ} บริเวณที่เว้นไว้เป็นพื้นเท่า ๆ กันระหว่างลวดลายแต่ละตัว: ช่องว่างระหว่างตัวหนังสือ. ช่องว่าง น. พื้นที่ว่างในระหว่างที่กั้น เช่น ช่องว่างระหว่างตึก ๒ หลัง: ความไม่เข้าใจกันของคนที่มีความคิด ฐานะ หรืออื่น ๆ ที่แตกต่างกัน เช่น ช่องว่างระหว่างคนมั่งมีกับคนยากจนช่องว่างระหว่างวัย. ช่องโหว่ น. ส่วนที่ไม่ครบถ้วนสมบูรณ์, จุดอ่อน, เช่น ช่องโหว่ของกฎหมาย.