น. เครื่องใช้สำหรับตักของกิน มีด้ามจับ เรียกชื่อตามสิ่งที่ตัก เช่น ช้อนแกง ช้อนขนม ช้อนกาแฟ ช้อนซุป หรือเรียกชื่อตามวัสดุที่ใช้ทำช้อน เช่น ช้อนกระเบื้อง ช้อนสังกะสี ช้อนหอย ช้อนพลาสติก, ลักษณนามว่า คัน, ราชาศัพท์ว่า ฉลองพระหัตถ์ช้อน: เครื่องจับปลาชนิดหนึ่งใหญ่กว่าสวิง ถักเป็นร่างแห ขอบเป็นรูปสามเหลี่ยมหรือวงกลม มีด้ามจับ. ก. ตักเอาสิ่งที่อยู่ในของเหลวหรือที่ผิวของของเหลวแยกออกมา เช่น ช้อนปลา ช้อนลูกนํ้า ช้อนแหน, ตักเอาสิ่งที่อยู่บนผิวพื้น เช่น ช้อนผง: เอามือสอดลงไปข้างใต้แล้วยกขึ้น เช่น ช้อนศีรษะ ช้อนตัว. ช้อนกลาง น. ช้อนที่วางอยู่ในจานกับข้าว สำหรับตักกับข้าวมาใส่จานของตน. ช้อนคาว น. ช้อนที่มีขนาดเล็กกว่าช้อนโต๊ะ มีด้ามยาว ใช้คู่กับส้อม สำหรับรับประทานอาหารคาว.ช้อนชา น. ช้อนด้ามยาวขนาดเล็กใช้สำหรับคนชากาแฟ, มาตราตวงมีขนาดจุ ๕ มิลลิลิตร เช่น ยานี้เด็กรับประทานครั้งละครึ่งช้อนชา. ช้อนซุป น. ช้อนสำหรับตักซุปกิน มีด้ามยาว ตัวช้อนเป็นรูปกลม. ช้อนโต๊ะ น. ช้อนด้ามยาวขนาดใหญ่ใช้ตักอาหารสำหรับเสิร์ฟ, มาตราตวงมีขนาดจุ ๑๕ มิลลิลิตร เช่น ยานี้กินครั้งละ ๑ ช้อนโต๊ะ. ช้อนถ้วย น. ช้อนกระเบื้องใช้ตักขนมเป็นต้น. ช้อนรองเท้า น. เครื่องใช้ที่มีรูปลักษณะคล้ายช้อน สำหรับช่วยในการสวมรองเท้าหุ้มส้น. ช้อนส้อม น. ช้อนและส้อมคู่กันทำด้วยโลหะ เช่น เงิน เงินชุบทองสัมฤทธิ์หรืออะลูมิเนียม ช้อนมีรูปรี ส้อมมีลักษณะเป็นซี่ ๆ มีด้ามยาวสำหรับจับได้ถนัด ใช้มือขวาจับช้อนมือซ้ายจับส้อมตักอาหารรับประทาน. ช้อนหวาน น. ช้อนด้ามยาวขนาดกลางใหญ่กว่าช้อนชาแต่เล็กกว่าช้อนโต๊ะ เป็นช้อนสำหรับรับประทานของหวานในการรับประทานอาหารแบบยุโรป ไทยใช้คู่กับส้อมขนาดเดียวกันสำหรับรับประทานอาหารคาว. ช้อนไอศกรีม น. แผ่นไม้หรือแผ่นพลาสติกเล็ก ๆ ปลายมน กลางคอดเล็กน้อย สำหรับตักไอศกรีมกิน. ช้อนหอย ๑ น. ชื่อเรียกช้อนกระเบื้อง.