ความหมาย

• 
  

  น. ไม้คู่สำหรับขึงเข็ดด้ายให้ตึง แล้วใช้แปรงขนหมีหวีเพื่อแยกเส้นด้าย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ชะพลู - [-พฺลู] ดู ช้าพลู.

• ชะมด ๑ - น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Viverridae หน้าแหลม รูปร่างเพรียว สีเทาหรือนํ้าตาล มีลายจุดสีดำตามยาวทั่วตัว หางและขนหางยาว มีลายเป็นปล้อง มีต่อมกลิ่นใกล้อวัยวะเพศ มักหากินในเวลากลางคืนในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น ชะมดเช็ด [Viverricula malaccensis {Gmelin}] เป็นชนิดที่ใช้นํ้ามันจากต่อมกลิ่นทำเครื่องหอม, ชะมดแผงหางปล้อง {Viverra zibethaLinn.}, ชะมดแผงสันหางดำ {V. megaspila Blyth}, อีสานเรียก เห็นอ้ม.

• ชะมด ๒ - น. ชื่อกวางในสกุล Moschus วงศ์ Moschidae เป็นกวางขนาดเล็ก ลำตัวป้อม หัวเล็ก ไม่มีเขา ขนหยาบ มีสีแตกต่างกัน ตัวเมียเขี้ยวสั้นมาก ตัวผู้มีเขี้ยวยาวคล้ายใบมีดยื่นพ้นริมฝีปาก และมีต่อมกลิ่นอยู่ระหว่างสะดือกับอวัยวะเพศ ขับสารคล้ายขี้ผึ้งออกมา เรียกว่า ชะมดเชียง ใช้แต่งกลิ่นเครื่องหอมและทำยาได้ มักอาศัยอยู่ตามป่าสนและป่าผลัดใบรกทึบบนภูเขา มี ๔ชนิด ได้แก่ กวางชะมดไซบีเรีย {Moschus moschiferus Linn.} กวางชะมดเขาสูง [M. chrysogaster {Hodgson}] กวางชะมดดำ {M. Fuscus Li} และกวางชะมดป่า {M. berezovskii Flerov} ไม่พบในประเทศไทยแต่ที่นำมาเลี้ยงในประเทศไทย ได้แก่ กวางชะมดป่า.

• ชะมด ๓ - น. ชื่อมะกรูดพันธุ์หนึ่ง. {พจน. ๒๔๙๓}.

• ชะมด ๔ - น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยข้าวเม่า มะพร้าวขูด และน้ำตาล กวนให้เข้ากัน ปั้นเป็นก้อนกลมแบนชุบด้วยแป้งข้าวเจ้าแล้วทอดน้ำมัน.