ความหมาย

• 
  

  กูบที่มีด้านเปิดโล่ง ๔ ด้าน, โจม ก็ว่า: กระโจมทอง น. เครื่องกันแดดและฝนเปิดโล่ง ๔ ด้าน อยู่บนสัปคับหลังช้างพระที่นั่ง เขียนลายปิดทองรดน้ำ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระโจม ๓ - {ถิ่น} เครื่องสวมศีรษะอย่างหนึ่ง เช่น กระจอนหูแปงประดับแก้วเครื่องเลิศอุดมกระโจมคำสุบเก้าเกษ {ม. ภาคอีสาน นครกัณฑ์}.

• กระโจม ๔ - ก. โถมเข้าไป เช่น ไม่ได้ทีอย่ากระโจมเข้าโรมรัน {รามเกียรติ์ ร. ๒}: ข้ามลำดับไป ในความว่า กินข้าวต้มกระโจมกลาง. กระโจมกระจาม ก. พรวดพราดอย่างลุกลน {เป็นคำใช้ในทางที่ติ}.

• กระโฉกกระเฉก - ว. โขยกเขยก. {ปาเลกัว}.

• กระโฉม - น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Limnophila rugosa {Roth} Merr. ในวงศ์ Scrophulariaceae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ลำต้นและกิ่งอวบน้ำ สีม่วง ใบรูปไข่ค่อนข้างหนา ด้านล่างมีขน ขอบหยักห่าง ๆก้านใบแบน ๆ โคนก้านโอบกิ่งหรือลำต้น ดอกเล็ก ๆ สีม่วงแกมชมพูกลางเหลือง ออกเป็นกระจุกที่ง่ามใบหรือปลายกิ่ง ทุกส่วนของไม้นี้มีกลิ่นหอม ใช้เป็นอาหาร และใช้ทำยาได้, ผักโฉม ก็เรียก เช่น ผักโฉมชื่อเพราะพร้อง เป็นโฉมน้องฤๅโฉมไหน {เห่เรือ}.

• กระโชก - ว. กระแทกเสียง เช่น พูดกระโชก เห่ากระโชก: ทำให้กลัว, ทำให้ตกใจ, เช่น ขู่กระโชก, กระแทก เช่น ม้าก็กระโชกวิ่งหนักเข้า {ประวัติ. จุล}. กระโชกกระชั้น ว. อาการพูดกระแทกเสียงถี่ ๆ. กระโชกกระชาก ว. อาการพูดอย่างตวาดหรืออย่างกระแทกเสียง. กระโชกโฮกฮาก ว. อาการพูดกระชากเสียงหรือพูดกระแทกเสียงซึ่งไม่น่าฟัง, โฮกฮาก ก็ว่า.