น. ที่สำหรับวางของอย่างหนึ่ง มีพื้นซ้อนกันคล้ายตู้แต่ไม่มีบานปิด: ขั้นที่ลดหลั่นกันหรือซ้อนกัน เช่น ชั้นดิน ชั้นหิน: สถานภาพทางสังคมที่ไม่เสมอกัน เช่น ชนชั้นกลาง ชนชั้นกรรมาชีพ: ขั้น, ตอน, เช่น เรื่องดำเนินมาถึงชั้นศาลแล้ว: ระดับ เช่น มือคนละชั้น, ลักษณนามเรียกขั้นที่ลดหลั่นกันหรือซ้อนกัน เช่น ฉัตร ๕ ชั้น บ้าน ๒ ชั้น. ว. ที่ซ้อนทับกัน เช่น ขนมชั้นหินชั้น. ชั้นฉาย น. ชื่อหน่วยในมาตราวัดเวลาในสมัยโบราณ วัดโดยอาศัยการวัดเงาของตัวคนที่เกิดจากแสงแดดด้วยระยะความยาวของฝ่าเท้าของบุคคลนั้น ตอนเช้าหรือเย็นเงาจะทอดยาว และตอนเที่ยงเงาจะสั้นที่สุดหรืออาจไม่มีเลย เงาจะเปลี่ยนสั้นยาวได้จากเดือนหนึ่งไปสู่อีกเดือนหนึ่ง, เงายาว ๑ ฝ่าเท้า เรียกว่า ๑ ชั้นฉาย สามารถเทียบเวลาได้ ถ้าเป็นตอนเช้าเท่ากับ ๑๑.๔๕ นาฬิกา ถ้าเป็นตอนบ่ายเท่ากับ ๑๒.๑๕ นาฬิกา เช่น ปีขาลวันอังคารเดือนห้า ตกฟากเวลาสามชั้นฉาย {ขุนช้างขุนแผน}. ชั้นชั่ว {โบ} ว. อย่างตํ่า. ชั้นเชิง น. เล่ห์เหลี่ยม, ท่วงที, อุบาย, เชิงชั้น ก็ว่า. ชั้นดิน น. ดินที่ทับถมกันเป็นชั้น ๆ สามารถบอกอายุหลักฐานทางโบราณคดีได้. ชั้นเดียว น. ชื่ออัตราจังหวะหน้าทับและทำนองเพลงประเภทหนึ่ง มีความยาวเป็น ๒ เท่าของอัตราครึ่งชั้น. ชั้นแต่ ว. เพียงแต่ เช่น ชั้นแต่จะหุงข้าวสักหม้อก็ทำไม่เป็น. ชั้นนี้ น. ขณะนี้, ตอนนี้, ในความว่า ในชั้นนี้ เช่น ในชั้นนี้ขออธิบายเพียงคร่าว ๆ ก่อน. ชั้นลด น. พื้นอาคารที่ลดระดับต่ำกว่าพื้นส่วนกลาง อยู่ต่อออกมาทางหัวและท้ายอาคาร เช่น ชั้นลดระเบียง ชั้นลดเฉลียง. ชั้นหลัง ว. {คน} รุ่นที่จะตามมา เช่น จงประพฤติตนเป็นตัวอย่างแก่ชนชั้นหลัง. ชั้นหิน น. หินที่ทับถมกันเป็นชั้น ๆ มีแนวระนาบของการวางชั้นหรือแนวแยกที่ชัดเจน มีสมบัติหรือลักษณะเฉพาะแต่ละชั้น.