ความหมาย

• 
  

  ว. ชำนาญ, จัดเจน, เช่น หนุมานชาญสมร.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ชาด - น. วัตถุสีแดงสดชนิดหนึ่ง เป็นผงก็มี เป็นก้อนก็มี ใช้ทำยาไทยหรือประสมกับนํ้ามันสำหรับประทับตราหรือทาสิ่งของ. ว. สีแดงสดอย่างหนึ่ง เรียกว่า สีแดงชาด. ชาดจอแส น. ชาดที่มาจากเมืองจอแสประเทศจีน. ชาดหรคุณ [ชาดหอระ-] น. ชาดประสมกับปรอทและกำมะถันเพื่อจะให้ชาดจับแน่นกับเนื้อทองดุจกะไหล่และเพื่อจะให้สุก. {ลัทธิ}. ชาดอ้ายมุ่ย น. ชาดที่มาจากเมืองอ้ายมุ่ยประเทศจีน.

• ชาดก - [ชา-ดก] น. เรื่องพระพุทธเจ้าที่มีมาในพระชาติก่อน ๆ ตามที่กล่าวไว้ในคัมภีร์ชื่อนี้, ชื่อคัมภีร์ในพระพุทธศาสนา เป็น ๑ ใน ๙ ส่วนของคัมภีร์นวังคสัตถุศาสน์. {ป., ส. ชาตก}. {ดู นวังคสัตถุศาสน์ ประกอบ}.

• ชาต-, ชาตะ - [ชาตะ-] ก. เกิด. {ป.}. ชาตรูป น. ทอง. {ป., ส.}. ชาตสระ [-สะ] น. สระที่เกิดเองตามธรรมชาติ. {ป.}.

• ชาตบุษย์ - [ชาดตะบุด] น. ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เช่น ชมนาดชาตบุษย์ พุดซ้อนพุทธรักษา {พรรณพฤกษา}, ช้องนางช้างน้าวสายหยุดช่อตะแบกชาตบุษย์ชูก้าน {รามเกียรติ ร. ๑}. {เทียบ ส. ชาติ ว่า ดอกมะลิ: พจน. รศ. ๑๒๐ ชาติ, ชาตี ว่า มะลิเถา}.

• ชาตรี ๑ - [-ตฺรี] น. เรียกชายที่มีวิชาอาคมอยู่ยงคงกระพันหรือมีฝีไม้ลายมือในการต่อสู้ ว่า ชายชาตรี, ปัจจุบันใช้หมายถึงชายที่มีรูปร่างล่ำสันแข็งแรง. {ส.กฺษตฺริย: ฮ. ฉตฺรี ว่า นักรบ}.