ความหมาย

• 
  

  [ถากูน] (แบบ) น. รูปเคารพ, เทพเจ้าที่นับถือ. (ส. ฐกฺกุร).

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ฐาน ๑ - [ถาน] น. ที่ตั้ง เช่น ฐานทัพ, ที่รองรับ เช่น ฐานพระพุทธรูป. (ป.). ฐานกรณ์ [ถานกอน] (ไว) น. ที่ตั้งและอวัยวะที่ทำให้เกิดเสียงในการออกเสียง. ฐานเขียง น. ฐานรองชั้นล่างสำหรับรองฐานอื่น มีหน้ากระดานและลวดท้องไม้. ฐานเชิงบาตร น. ฐานรูปเชิงบัวหน้ากระดาน. ฐานเท้าสิงห์ น. ฐานรูปสมมุติจากสิงห์แบก, ฐานสิงห์ ก็เรียก. ฐานบัทม์ น.ฐานบัวหน้ากระดานบัวควํ่าบัวหงาย. ฐานราก น. โครงสร้างตอนล่างสุดที่รองรับอาคารหรือสิ่งปลูกสร้าง; (กฎ) ส่วนของอาคารที่ใช้ถ่ายนํ้าหนักอาคารลงสู่ดิน. ฐานสิงห์ น. ฐานเท้าสิงห์.

• ฐาน ๒, ฐาน-, ฐานะ - [ถาน, ถานะ-] น. ตำแหน่งหน้าที่ เช่น เธอต้องรับผิดชอบในฐานที่เป็นหัวหน้าห้อง; หลักฐาน, ลำดับความเป็นอยู่ในสังคม เช่น ทุกคนยอมรับรู้ฐานะในสังคมของเขา. (ป.). ฐานันดร น. ลำดับชั้นบุคคลในราชสกุลมี เจ้าฟ้า พระองค์เจ้า หม่อมเจ้า เป็นต้น, ลำดับชั้นยศบุคคลในราชการมี เจ้าพระยา พระยา พลเอก เป็นต้น. (ป. ฐานนฺตร). ฐานันดรที่ ๔ น. นักหนังสือพิมพ์. (อ. fourth estate). ฐานานุกรม น. ลำดับตำแหน่งยศพระสงฆ์ที่พระราชาคณะมีอำนาจตั้งสมณศักดิ์ให้ตามทำเนียบ เช่น พระปลัด พระสมุห์ พระใบฎีกา เป็นฐานานุกรมของพระราชาคณะชั้นสามัญ พระครูปลัด พระครูสมุห์ พระครูใบฎีกา เป็นฐานานุกรมของพระราชาคณะชั้นราชขึ้นไป. ฐานานุรูป ว. สมควรแก่ฐานะ. (ป.). ฐานานุศักดิ์ ว. ตามควรแก่เกียรติศักดิ์. น. (โบ) ศักดิ์ใหญ่และศักดิ์น้อย, ถ้าศักดิ์นาสูงกว่า ๔๐๐ ขึ้นไป เรียกว่า สูงนา หรือ ศักดิ์ใหญ่ ถ้าศักดิ์นาต่ำกว่า ๔๐๐ เรียกว่า ต่ำนา หรือ ศักดิ์น้อย; ศักดิ์ที่พระราชาคณะมีอำนาจตั้งฐานานุกรมได้.

• ฐาน ๓ - สัน. เพราะ เช่น ถูกลงโทษฐานละเลยหน้าที่.

• ฐาน ๔ - (คณิต) น. เส้นหรือพื้นที่ซึ่งถือว่าเป็นส่วนรองรับรูปเรขาคณิต เช่น ฐานของสามเหลี่ยม ฐานของกรวย, จำนวนที่ใช้เป็นหลักในการสร้างจำนวนอื่น ๆ โดยการยกกำลังหรือหาค่าของลอการิทึม เช่น จำนวน ๓ ใน ๓๔ (= ๘๑) จำนวน ๗ ใน log 7 49 (= ๒), จำนวนที่บอกปริมาณในแต่ละหลักของตัวเลข เช่น เมื่อ ๖๓๕ เป็นตัวเลขฐาน ๑๐ ใช้สัญลักษณ์ว่า ๖๓๕๑๐ ซึ่งแทน ๕ + (๓ x ๑๐) + (๖ x ๑๐๒) เมื่อ ๖๓๕ เป็นตัวเลขฐาน ๗ ใช้ สัญลักษณ์ว่า ๖๓๕๗ ซึ่งแทน ๕ + (๓ x ๗) + (๖ x ๗๒).

• ฐานันดร - ดู ฐาน ๒, ฐาน-, ฐานะ.