[ดะบัดสะ-] {แบบ} น. ผู้ประพฤติความเพียร, ฤษี, เพศหญิงว่า ดบัสวินี, เขียนเป็น ดบัศวีก็มี เช่น รอยมึงบยำชีหน้าหนวด นักบวชด้วยดบัศวีแต่ก่อนฤๅ {ม. คำหลวง ชูชก}. {ส. ตปสฺวินฺ: ป. ตปสฺสี}.