ความหมาย

• 
  

  {โบ} ก. กระกัด, ใคร่, อยาก, ยินดี, เช่น อย่ายักษ์มลักกรีฑาดล ด้าวอำเภอพลลการกระกัติกามา {สรรพสิทธิ์}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระกี้ - น. ต้นตะเคียน. {ข.}.

• กระกูล - {เลิก} น. ตระกูล. {อัยการเบ็ดเสร็จ}.

• กระคน - {กลอน} น. ประโคน คือ สาย รัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้างหลังขาหน้าแล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและที่หน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง.

• กระคาย - {กลอน} ก. ระคาย เช่น บุกแฝกกระคายคา ละเลาะลัดลดาดอน {ม. ฉันท์ มหาราช}.

• กระคุก - {โบ} ก. คุกคลาน เช่น ทั้งล้มทั้งลุกกระคุกหัวเข่า {ไตรภูมิ}.