กลับ
คำว่า
ดักเดี้ย
ความหมาย
ก. ลำบาก, ขัดสน, แกร่วอยู่.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ดักแด้ ๑
- น. ชื่อตัวอ่อนระยะสุดท้ายของแมลงหลายชนิด มีรูปร่างเปลี่ยนไปจากตัวหนอน บางชนิดสร้างปลอกหุ้มตัวรูปร่างแตกต่างกัน เช่น รูปไข่ รูปกลม รูปกระสวย ทำด้วยเส้นใย เศษใบไม้ หรือดิน เพื่อเจริญไปเป็นตัวเต็มวัย ระยะนี้อยู่กับที่ไม่กินอาหาร, แดกแด้หรือ แด็กแด้ ก็เรียก.
ดักแด้ ๒
- ก. ลำบากเต็มแย่, ขัดสนเต็มแย่.
ดักดน
- {กลอน} ว. ลำบาก, ตรากตรำอยู่นาน, เช่น แสนสะดุ้งดักดน {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}.
ดักดาน
- ว. คงสภาพอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน {มักใช้ในเรื่องที่ไม่เจริญก้าวหน้า} เช่น เป็นเสมียนอยู่ดักดาน โง่ดักดาน.
ดักษก
- [-สก] {แบบ} น. ช่างไม้. {ส. ตกฺษก: ป. ตจฺฉก}.