ก. สูญสิ้นไป เช่น วิญญาณดับ อนาคตดับ, สิ้นแสง เช่น ไฟดับ เดือนดับ, ทำให้สิ้นแสง เช่น ดับไฟ, ทำให้สิ้น เช่น ดับกิเลส ดับทุกข์, ทำให้ระงับ เช่น ดับโทสะ ดับโมโห, หยุดหรือทำให้หยุด เช่น เครื่องดับ ดับเครื่อง: เรียกวันสิ้นเดือนตามจันทรคติ ว่า วันเดือนดับ. ดับขันธ์ ก. ตาย {ใช้แก่พระพุทธเจ้าและพระอรหันต์}. ดับเครื่อง ก. ทำให้เครื่องยนต์เครื่องกลไกเป็นต้นหยุด, ถ้าเครื่องยนต์เครื่องกลไกเป็นต้นหยุดเอง เรียกว่า เครื่องดับ. ดับเครื่องชน ก. ยอมสละชีวิตโดยนักบินดับเครื่องยนต์ของเครื่องบินที่บรรทุกลูกระเบิดเต็มอัตรา และดิ่งลงสู่ปล่องเรือรบของข้าศึก, โดยปริยายหมายถึง สู้อย่างยอมตาย. ดับจิต {ปาก} น. เรียกห้องเก็บศพของโรงพยาบาล ว่า ห้องดับจิต. ดับชีพ ก. ตาย. ดับลม ก. ทำให้ลมในท้องระงับไปชั่วคราว, โดยปริยายหมายความว่า กินพอประทังความหิวหรือพอไม่ให้ท้องว่าง.