กลับ
คำว่า
ดาเยี่ยว
ความหมาย
{ถิ่น–พายัพ} น. ดาโป้งเป้ง. {ดู ดาโป้งเป้ง}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ดาโป้งเป้ง
- น. ชื่อแมลงพวกมวนหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Nepidae ที่พบบ่อยอยู่ในสกุล Laccotrephes เช่น ชนิด L. ruber Linn. และ L. robustus Stål ลำตัวยาว ๓-๔ เซนติเมตร มีหางยาวยื่นออกมา ๒ เส้น ตัวอ่อนอยู่ในน้ำ ขาคู่หน้าแข็งแรง จับสัตว์น้ำขนาดเล็กเช่นลูกน้ำหรือดักแด้ยุงกิน, มวนแมงป่องน้ำ หรือ แมลงดาโป้งเป้ง ก็เรียก, พายัพเรียก ดากลั้นเยี่ยว หรือ ดาเยี่ยว, อีสานเรียก แมงฮอด อีงอด งอดน้ำ หรือ กะโซ่น้ำ, ปักษ์ใต้เรียก แมลงจิ้มฟันจระเข้ หรือ แมลงดาขี้ควาย.
ดาก
- น. ปลายลำไส้ใหญ่ที่ทวารหนัก: ไม้สำหรับอุดก้นตะบันหมากหรือสิ่งอื่นที่มีรูปร่างอย่างจุกไม้ก๊อก เช่นดากตะบันหมาก ดากพลุ, ไม้ลิ่มที่ตอกขั้วลูกขนุนที่ตัดมาแล้ว เชื่อว่าทำให้สุกเร็วขึ้น.
ดากทะเล
- ดู ดอกไม้ทะเล.
ดากลั้นเยี่ยว
- {ถิ่น–พายัพ} น. ดาโป้งเป้ง. {ดู ดาโป้งเป้ง}.
ด้าง
- {โบ} น. ดั้ง, เครื่องถือสำหรับปิดป้องศัสตราวุธ รูปคล้ายกาบกล้วย, เช่น หอกไปติดแพน แหลนไปติดด้าง ช้างไป่ถึงงา {ม. คำหลวง ชูชก}.