ความหมาย

• 
  

  น. ดวงแก้ว. {ช.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ดาลุ - {แบบ} น. เพดานปาก. {ป., ส. ตาลุ}.

• ดาลุชะ - น. ตาลุชะ. {ป., ส. ตาลุช}.

• ด่าว - {กลอน} ว. อาการดิ้นอย่างดิ้นแด่ว ๆ, เด่า หรือเด่า ๆ ก็ว่า. ด่าวดิ้น {กลอน} ก. ดิ้นแด่ว ๆ เช่น ล้มลงด่าวดิ้นสิ้นกำลัง มอดม้วยชีวังปลดปลง {อิเหนา ศึกกะหมังกุหนิง}.

• ด้าว - น. แดน เช่น ปางเสด็จประเวศด้าว ชลาลัย {กาพย์เห่เรือ}, ประเทศ เช่น คนต่างด้าว: ด้าน เช่น ด้าวท้าย ว่าด้านท้าย.

• ดาว ๑ - น. สิ่งที่เห็นเป็นดวงเล็ก ๆ มีแสงในท้องฟ้าเวลามืด เช่น ดาวประจำเมือง ดาวเหนือ: เรียกกลุ่มดาว เช่น ดาวลูกไก่ ดาวจระเข้ ดาวไถ: เรียกบุคคลที่เด่นในทางใดทางหนึ่ง เช่น ดาวตลก ดาวมหาวิทยาลัย: เรียกสิ่งที่มีรูปเป็นแฉกคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ดาวเครื่องหมายยศทหารตำรวจ: ชื่อลายประดับเพดานเป็นดวง ๆ มีหลายชนิด เช่น ดาวจงกล ดาวรังแตน ดาวกระจาย. ดาวค้างฟ้า น. ผู้ที่มีชื่อเสียงนานเกินปรกติ. ดาวเคราะห์ {ดารา} น. ดาวที่ไม่มีแสงสว่างในตัวเอง ต้องได้รับแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ และเป็นบริวารโคจรรอบดวงอาทิตย์ มี ๘ ดวง คือ พุธ {Mercury} ศุกร์ {Venus} โลก {Earth} อังคาร {Mars} พฤหัสบดี {Jupiter} เสาร์ {Saturn} มฤตยู {Uranus} สมุทร {Neptune} มองจากโลกจะเห็นได้ด้วยตาเปล่าเพียง ๕ ดวง คือ พุธ ศุกร์ อังคาร พฤหัสบดี และเสาร์. ดาวตก น. เทหวัตถุแข็งจากอวกาศ มี ๒ ชนิด ชนิดหนึ่งประกอบด้วยหินเป็นส่วนใหญ่ อีกชนิดหนึ่งประกอบด้วยเหล็กเป็นส่วนใหญ่ เมื่อเคลื่อนที่ผ่านบรรยากาศสู่ผิวโลก จะลุกไหม้ให้แสงสว่างจ้าเนื่องจากเสียดสีกับอากาศ ถ้ามีขนาดเล็กก็จะไหม้หมดก่อนถึงผิวโลก ถ้ามีขนาดใหญ่ก็จะตกถึงผิวโลกและเรียกว่า อุกกาบาต, ผีพุ่งไต้ ก็เรียก. ดาวเทียม น. วัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้นเลียนแบบดาวบริวารของดาวเคราะห์ เพื่อให้โคจรรอบโลกหรือรอบเทห์ฟากฟ้าอื่น มีอุปกรณ์สำหรับเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับอวกาศและถ่ายทอดข้อมูลนั้นมายังโลก, วัตถุลักษณะดังกล่าวที่โคจรรอบโลก ใช้เป็นอุปกรณ์โทรคมนาคมด้วย เช่น ถ่ายทอดคลื่นวิทยุและโทรทัศน์ข้ามทวีป. ดาวนพเคราะห์ {โหร} น. ดาวพระเคราะห์ทั้ง ๙ คือ อาทิตย์ จันทร์ อังคาร พุธ เสาร์ พฤหัสบดี ราหู ศุกร์ เกตุ. ดาวบริวาร น. ดาวหรือวัตถุท้องฟ้าที่โคจรรอบดาวเคราะห์. ดาวประกายพรึก น. ดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาเช้ามืด, ดาวรุ่ง ก็เรียก.ดาวประจำเมือง น. ดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาหัวค่ำ. ดาวพระเคราะห์ น. ดาว ๙ ดวงที่ใช้ในทางโหราศาสตร์ ได้แก่ อาทิตย์ จันทร์ อังคาร พุธ เสาร์ พฤหัสบดี ราหู ศุกร์ เกตุ. ดาวร่วง {สำ } น. ผู้เคยมีชื่อเสียงแล้วตกต่ำลง. ดาวรุ่ง น. ดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาเช้ามืด, ดาวประกายพรึกก็เรียก, โดยปริยายหมายถึง ผู้ที่มีชื่อเสียงเด่นขึ้นมาใหม่เช่น ดาราคนนี้เป็นดาวรุ่งของวงการบันเทิง. ดาวฤกษ์ น. ดาวที่มีลักษณะเป็นกลุ่มแก๊สทรงกลม สามารถแผ่รังสีออกได้รอบตัว. ดาวล้อมเดือน น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง: {สำ} ผู้ที่แวดล้อมผู้ที่เด่น. ดาวหาง น ชื่อดาวจรชนิดหนึ่งที่ส่วนท้ายมีแสงลักษณะเป็นทางยาวดุจหาง. ดาวเหนือน. ดาวฤกษ์สุกใสดวงหนึ่งที่อยู่ใกล้ที่สุดกับขั้วท้องฟ้าเหนือ.