ว. มีลักษณะที่เป็นไปในทางที่ต้องการ น่าปรารถนาน่าพอใจ ใช้ในความหมายที่ตรงข้ามกับลักษณะบางอย่างแล้วแต่กรณี คือ ตรงข้ามกับชั่ว เช่น คนดี ความดี, ตรงข้ามกับร้าย เช่น โชคดี เคราะห์ดี: สวย, งาม, เช่น หน้าตาดี, เรียบร้อย เช่น มรรยาทดี, เพราะ เช่น เสียงดี, จัด เช่น แดดดี, เก่ง เช่น ดีแต่พูด, ถูกต้อง เช่นดีแล้ว, อยู่ในสภาพปรกติ เช่น สุขภาพดี. ก. กระทำในทางที่ต้องการ น่าปรารถนา น่าพอใจ เช่น เขาดีกับฉันมาก. ดี ๆ ว. ปรกติ, เฉย ๆ, เช่น อยู่ดี ๆ ก็มีคนเอาเงินมาให้: โดยดี, ไม่ขัดขืน, เช่น มาเสียดี ๆ. ดีใจ ก. ยินดี, ชอบใจ, พอใจ. ดี ๆ ชั่ว ๆ ว. ถึงอย่างไรก็ตาม เช่น ดี ๆ ชั่ว ๆ เขาก็เป็นลูกเรา. ดีแตก ว. เคยดีมาแล้วแต่กลับเสียในภายหลัง. ดีเนื้อดีใจ ก. ยินดี, ชอบใจ, ปลาบปลื้มใจ, ดีใจมาก, ดีอกดีใจ ก็ว่า. ดีมิดี, ดีไม่ดีคำแสดงความไม่แน่ใจ, อาจได้อาจเสีย, เสี่ยงได้เสี่ยงเสีย, เช่น ดีไม่ดีเขาอาจได้เป็นอธิบดี. ดีร้ายว.ชะรอย, บางที, เช่น ดีร้ายของนี้จะถูกขโมยมา. ดีละ, ดีแล้ว คำแสดงความไม่พอใจเป็นเชิงประชดหรือแดกดัน. ดีวันดีคืน ว. ดีขึ้นโดยเร็ว เช่น อาการป่วยดีวันดีคืน.ดีอกดีใจ ก. ยินดี, ชอบใจ, ปลาบปลื้มใจ,ดีใจมาก, ดีเนื้อดีใจ ก็ว่า.