ว. ไม่ยอมเชื่อฟังหรือทำตาม. ก. ตรงทื่อ เช่น ถ้ามันโกรธกูจะกรูเข้าคร่า ถ้ามันด่ากูจะดื้อเข้าเดียง ถ้ามันเถียงกูจะเข้าถอง {ม. ร่ายยาว ชูชก}: ไม่คม {ใช้แก่มีด}. ดื้อดัน ว. ดื้ออย่างขัดขืนจะเอาชนะ. ดื้อด้าน ว.ดื้อมากแม้จะถูกลงโทษ ติเตียน หรือตำหนิหลายครั้งก็ไม่เข็ดหลาบหรือไม่ยอมฟัง. ดื้อดึง ว. ดื้อไม่ยอมฟังเหตุผล, ดึงดื้อ ก็ว่า. ดื้อแพ่ง ก. ขัดขืนไม่ยอมปฏิบัติตาม, ขัดขืนไม่ยอมให้ความร่วมมือ. ดื้อไม้ ก. รู้สึกชาชินต่อการถูกตีหรือถูกเฆี่ยน {ใช้แก่เด็ก} เช่น เด็กคนนี้ดื้อไม้ ตีไปก็เท่านั้นไม่เคยหลาบจำ. ดื้อยา ก. ต้านทานฤทธิ์ยา {ใช้แก่เชื้อโรค เช่น แบคทีเรีย ไวรัส}. ดื้อรั้น ว. ดื้อดันทุรัง.