[ดูกะระ, ดูกอน], ดูก่อน, ดูรา {กลอน: แบบ} คำกล่าวเรียกผู้ที่จะสนทนาด้วย เป็นคำที่ผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย เช่น ดูกรเจ้าชาลีลูกรัก {ม. ร่ายยาว กุมาร}.