ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–ปักษ์ใต้} ส. สรรพนามบุรุษที่ ๒ ใช้เรียกพระภิกษุสามัญ เช่น ต้นอยู่วัดไหน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ต้น ๕ - ว. เนื่องในพระเจ้าแผ่นดิน เช่น ประพาสต้น กฐินต้น ช้างต้น ม้าต้น.

• ต้น ๖ - น. ผู้ที่ได้รับความไว้วางใจให้มีหน้าที่รักษาสิ่งของหรือทำกิจการประจำ เช่น ต้นกุญแจ ต้นห้อง ต้นบัญชี. ต้นกล น. หัวหน้าช่างกลในเรือเดินทะเล เรือรบเป็นต้น. ต้นเรือ น. รองผู้บังคับการเรือ. ต้นหน น. ผู้ควบคุมทิศทาง ตำแหน่งของเรือ การเดินเรือในร่องน้ำ ในการเดินเรือทะเลหรือเดินอากาศยาน, {โบ} คนนำทาง เช่น ต้นหนบอกตำบล แลนา ให้หยุดพลเอาทัพ แลนา {ลอ}.

• ต้นตายใบเป็น - น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Kalanchoe pinnata {Lam.} Pers. ในวงศ์ Crassulaceae, คว่ำตายหงายเป็น โคนตายปลายเป็น หรือ ส้มเช้า ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก กะเร.

• ตนัย - [ตะไน] {แบบ} น. ลูกชาย. {ป., ส.}.

• ตนุ ๑ - [ตะนุ] {แบบ} น. ตัว, ตน. ส. ฉัน, ข้าพเจ้า. {ป., ส.}. ตนุมัชฌา, ตนุมัธยมา, ตนุมัธยา [-มัดชา, -มัดทะยะ-, -มัดทะยา] น. ชื่อฉันท์ชนิดหนึ่ง. {ป.ตนุมชฺฌา: ส. ตนุมธฺยมา, ตนุมธฺยา}