[ตะยุติ] {แบบ} ก. เคลื่อน, ตาย, {โดยมากใช้แก่เทวดา} เช่น ก็จะจยรตยุติลงเกอด {ม. คำหลวง ทศพร}. {ส. ตฺยุติ: ป. จุติ}