[ตฺระ-] {กลอน} ก. จ้อง, คอยดู, เช่น ตาเรียมตระหง่องตั้ง ตาเรือ แม่ฮา {ทวาทศมาส}, เขียนเป็น ตรง่อง ก็มี เช่น อันว่าพระมหาสัตวก็ต้งงตาแลตรง่อง ซึ่งช้นนช่องมรรคา ที่มีผู้จะมาน้นน โสดแล {ม. คำหลวง กุมาร}, กระหง่อง หรือ กระหน่อง ก็ใช้.