[ตะหฺลบ] ก. เอาสิ่งที่เป็นแผ่นเป็นผืนเช่นชายม่านตีนมุ้งที่อยู่ข้างล่างหกกลับไปพาดไว้ข้างบนทั้งผืนทั้งแผ่น เช่น ตลบม่าน ตลบมุ้ง: ยกกลับ, หกกลับ, เช่น ตีตลบ: ฟุ้งไป, กระจายไป, เช่น ฝุ่นตลบ กลิ่นตลบ: ใช้เป็นลักษณนามหมายถึง เที่ยว เช่น เดินเสียหลายตลบ. ตลบตะแลง ว. พลิกแพลงด้วยเล่ห์เหลี่ยมให้หลงเชื่อ, ปลิ้นปล้อน. ตลบนก ก. จับนกโดยการขึงตาข่ายดักไว้เมื่อนกบินมาก็ตลบตาข่ายแล้วม้วนตาข่ายรวบนกเข้าไว้.ตลบหลัง ก. ปล่อยให้ล่วงลํ้าเข้าไปแล้วโอบตีหรือทำร้ายจากข้างหลัง.