[ตะหฺวัด] ก. วัดให้ม้วนเข้ามาโดยเร็ว เช่น ตวัดผ้าที่ห้อยอยู่ขึ้นบ่า ตวัดชายกระเบน, แกว่งไม้หรือเชือกให้ปลายม้วนเข้ามา เช่น ตวัดแส้ ตวัดไม้เรียว, แลบออกมาแล้วม้วนเข้าไปโดยเร็ว เช่น จิ้งจกตวัดลิ้นกินยุง. ตวัดลิ้น, ตวัดลิ้นไปมา {สำ} ก. พูดกลับกลอก. ตวัดสายตา ก. ชายตามองอย่างรวดเร็ว. ตวัดเสียง ก. พูดกระชากท้ายเสียง. ตวัดหาง ดู เล่นหาง.