ก. เอาค้อนหรือสิ่งอื่นตีตะปูหรือหลักเป็นต้นให้เข้าไป. ตอกเข็ม ก. ตอกเสาเข็มเพื่อฝังเป็นรากสิ่งก่อสร้างกันทรุด, ลงเข็ม ก็ว่า. ตอกลิ่ม ก. ทำให้แยกหรือให้แน่นโดยใช้ลิ่ม, โดยปริยายหมายความว่าทำให้บุคคล ๒ ฝ่ายแตกแยกกันหรือบาดหมางกันยิ่งขึ้น เช่น ตอกลิ่มให้ทั้ง ๒ ฝ่ายทะเลาะกัน. ตอกหน้า {ปาก} ก. ว่าใส่หน้าอย่างไม่ไว้หน้า. ตอกหมัน ก. ตอกลูกประสักกำกับให้กระดานเรือติดกับกงเป็นต้น.