ความหมาย

• 
  

  ก. ปะทะไว้, ต้านทานไว้, สู้รบป้องกันไว้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตอน ๑ - น. ส่วนหนึ่ง ๆ ที่แบ่งออกจากส่วนใหญ่ {ใช้แก่สิ่งที่มีความยาว} เช่น ถนนวิภาวดีรังสิตตอนที่ผ่านดอนเมืองรถติดมาก โขนแสดงตอนหนุมานเผาลงกา ขอให้มาตอนเช้า ตอนเหนือของประเทศไทย.

• ต้อน ๑ - ก. สกัดกั้นให้ไปตามที่ต้องการ, ไล่ไปโดยวิธีกันไม่ให้แตกฝูง, เช่น ต้อนควายเข้าคอก, ดักหน้าดักหลัง เช่น รำต้อน, โดยปริยายหมายถึง กิริยาอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ต้อนเข้ามุม ต้อนให้จนมุม. ต้อนรับ ก. รับรอง, รับแขก. ต้อนรับขับสู้ {สำ} ก. ต้อนรับอย่างแข็งขัน, โบราณใช้ว่า เต้นรับขับสู้. ต้อนหมูเข้าเล้า {สำ} ก. หลอกคนที่ไม่รู้ทันให้เสียเปรียบ.

• ตอน ๒ - ก. ขยายพันธุ์ต้นไม้แบบหนึ่ง โดยการใช้มีดควั่นกิ่งและเลาะเปลือกออกแล้วเอาดินพอก ใช้ใบตองหรือกาบมะพร้าวหุ้ม มัดหัวท้ายไว้ เมื่อรากงอกดีแล้วตัดกิ่งออกจากต้นนำไปปลูก.

• ต้อน ๒ - น. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าตามริมฝั่งชนิดหนึ่ง ใช้เฝือกกั้นด้านข้าง ๒ ด้านเป็นคอก ด้านหน้ามีประตูผูกเชือกชักขึ้นลงได้ ด้านหลังชิดตลิ่ง ใช้ตลิ่งเป็นที่กั้นในคอกสะด้วยกิ่งไม้และโปรยเหยื่อเพื่อล่อให้ปลาเข้าไป, กะตํ้า ก็เรียก.

• ตอน ๓ - ก. ตัดหรือทำลายอวัยวะซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการสืบพันธุ์ของเพศผู้ เพื่อไม่ให้สืบพันธุ์ได้. ตอนสัตว์ {กฎ} น. กระทำด้วยประการใด ๆ เพื่อมิให้สัตว์สืบพันธุ์.