ความหมาย

• 
  

  น. {๑} เรียกอ้อยพันธุ์ที่ลำโต ปล้องสั้น สีขาวเปราะ ว่า อ้อยตะเภา, อ้อยสำลี ก็เรียก. {๒} ชื่อหมากพันธุ์ต้นเตี้ย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตะเภา ๖ - น. ชื่อขันชนิดหนึ่ง มีขนาดใหญ่ ปากกว้าง ประมาณ ๒ คืบ.

• ตะเลง - น. มอญ.

• ตะเวน - {โบ} ก. ตระเวน, กระเวน หรือ ทะเวน ก็ว่า.

• ตะเหลนเป๋น - ว. ใช้ประกอบคำ สูง หรือ ยาว หมายความว่า สูงผิดส่วน ยาวผิดส่วน.

• ตะเหลาะเปาะ - ว. กระเปาะเหลาะ, มีสัณฐานกลมป้อม, กะเหลาะเปาะ ก็ว่า.