กลับ
คำว่า
ตะโหงก ๑
ความหมาย
[-โหฺงก] น. เครื่องจองจำอย่างหนึ่ง ใช้ง่ามไม้คาบคอ และมีไม้สกัดขวางข้างหน้าคอ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ตะโหงก ๒
- [-โหฺงก] น. โคนทางมะพร้าวแห้ง: สิ่งที่นูนโหนกขึ้นจากพื้นราบ เช่น หัวตะโหงกตอไม้: ก้อนเนื้อที่ต้นคอของสัตว์บางชนิดเช่นวัว, หนอก ก็ว่า.
ตะโหงก ๓
- [-โหฺงก] น. ไม้รูปโค้งปลายทั้ง ๒ ข้างงอขึ้นเล็กน้อย ใช้พาดคอควายสำหรับลากไถหรือลากเลื่อนเป็นต้น, โกก คอม หรือ ตะโกก ก็เรียก.
ตะใภ้
- {ปาก} น. สะใภ้.
ตะไกร ๑
- [-ไกฺร] น. เครื่องมือสำหรับตัดโดยใช้หนีบมี ๒ ขา, ลักษณนามว่า เล่ม, เขียนเป็น กรรไกร หรือ กรรไตร ก็มี.
ตะไกร ๒
- [-ไกฺร] น. คำเรียกเหยี่ยวชนิดหนึ่งว่า เหยี่ยวตะไกร. {พจน. ๒๔๙๓}.