ความหมาย

• 
  

  น. ที่ดินซึ่งอยู่หลังหาดชายทะเลขึ้นไป แต่มีนํ้าเค็มซึมขึ้นไปถึงได้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตะกาด ๒ - น. ชื่อกุ้งขนาดเล็กหลายชนิดในวงศ์ Penaeidae เช่น ชนิด Metapenaeus ensis {De Haan} ลำตัวสีเหลืองอ่อน ผิวเปลือกเป็นมัน พบในบริเวณนํ้ากร่อยและชายฝั่งทะเล, ชันกาด ตะเข็บ หรือ หัวมัน ก็เรียก.

• ตะกาย - ก. พยายามป่ายปีน เช่น แมวตะกายฝา หมาตะกายเจ้าของ.

• ตะกาว - น. ขอสำหรับเกี่ยวเรือ.

• ตะกุกตะกัก - ว. ติด ๆ ขัด ๆ, ไม่ราบรื่น, {มักใช้แก่การอ่านหรือพูด}.

• ตะกุย - ก. เอามือหรือเท้าเป็นต้นคุ้ยหรือข่วน. ตะกุยตะกาย ก. พยายามคุ้ยข่วนหรือป่ายปีน.