กลับ
คำว่า
ตะกุย
ความหมาย
ก. เอามือหรือเท้าเป็นต้นคุ้ยหรือข่วน. ตะกุยตะกาย ก. พยายามคุ้ยข่วนหรือป่ายปีน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ตะกู
- ดู กระทุ่ม ๑.
ตะกูด
- น. เครื่องถือท้ายเรือ คล้ายหางเสือ ทำด้วยไม้เป็นแผ่นใหญ่ รูปร่างคล้ายพาย มีด้ามยาว, จะกูด หรือ จังกูด ก็ว่า.
ตะขบ
- น. {๑} ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Flacourtia วงศ์ Flacourtiaceae เช่น ตะขบไทย {F. rukam Zoll. et Moritzi} ต้นมีหนาม ผลกลม สุกสีม่วงแดงหรือแดงเข้ม รสหวาน รากใช้ทำยาได้. {๒} ชื่อไม้ต้นชนิด Muntingia calabura L. ในวงศ์ Tiliaceae ต้นไม่มีหนาม ผลกลมเล็กกว่าตะขบไทย สุกสีม่วงแดงรสหวาน, ตะขบฝรั่ง ก็เรียก.
ตะขบฝรั่ง
- ดู ตะขบ {๒}.
ตะขอ
- ดู ตาขอ ที่ ตา ๒.