กลับ
คำว่า
ตะบัน ๒
ความหมาย
น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Xylocarpus rumphii {Kostel.} Mabb. ในวงศ์ Meliaceae ขึ้นตามโขดหินชายทะเล.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ตะบิ้ง
- น. พื้นที่ในกระทงนาเล็ก ๆ, กระบิ้ง ก็เรียก.
ตะบิด
- ก. บิด เช่น โพกผ้าพันตะบิดถือกริชกราย {อิเหนา}.
ตะบิดตะบอย
- ว. แกล้งให้ชักช้า, ชักช้ารํ่าไร.
ตะบี้ตะบัน
- {ปาก} ว. ซํ้า ๆ ซาก ๆ, ไม่รู้จักจบจักสิ้น, เช่น เถียงตะบี้ตะบัน.
ตะบึง
- ก. รีบเร่งไปไม่หยุด เช่น ควบม้าตะบึงไป.