กลับ
คำว่า
กระฉ่อน
ความหมาย
ว. แพร่สนั่นไป, อึงไปทั่ว, อื้อฉาว.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระฉับกระเฉง
- ว. คล่องแคล่ว, ทะมัดทะแมง.
กระฉิ่ง
- ดู กรรชิง .
กระฉีก
- น. ของหวานทำด้วยมะพร้าวทึนทึกขูด กวนกับนํ้าตาลปึกให้เข้ากันจนเหนียว อบด้วยควันเทียนอบให้หอม ใช้เป็นไส้หรือหน้าขนม เรียกว่า หน้ากระฉีก เช่น ขนมใส่ไส้มีไส้เป็นหน้ากระฉีก ข้าวเหนียวหน้ากระฉีก.
กระฉูด
- ก. พุ่งออกโดยแรง {ใช้แก่ของเหลว} เช่น น้ำกระฉูด: ไสไปโดยแรง เช่น ช้างกระฉูดเท้า. {เทียบ ข. กญฺฌูส ว่า เตะดิน, ตะกุยดิน, เตะไสดินให้ฝุ่นฟุ้ง}.
กระชง
- {โบ} ว. งง, ชะงัก, ประหม่า, เช่น นอนกระชงใจครางครั่นแค้น {นิ. ตรัง}.