น. บังสาดที่ปิดและเปิดได้. {เทียบ ช. กระรันชัง ว่า กระจาด}. กระชังก้นรั่ว {สำ} ดู กระเชอก้นรั่ว. กระชังหน้าใหญ่ {สำ} ว. จัดจ้าน, ออกหน้ารับเสียเอง, เช่น แม่กระชังหน้าใหญ่.