ก. ไปหรือมาข้างหลังหรือภายหลังโดยลำดับของสิ่งหรือเหตุการณ์ที่มีมาก่อน เช่น ตามเขาไป แล้วจึงค่อยตามมา ตามเหตุการณ์: เรียกตัวมา เช่น ไปตามนาย ก มา, เชิญมา เช่น ไปตามหมอ: เที่ยวค้นหาสิ่งที่หายไป เช่น ตามเรื่อง ตามวัว: จุดให้ไฟติดไว้ เช่น ตามไฟ ตามตะเกียงตามประทีป. ว. อาการที่เลียนแบบหรือเอาอย่าง เช่น ทำตาม คล้อยตาม: ควรแก่, เหมาะแก่, เช่น ตามกำลังความสามารถ: เหมือน, อย่าง, ดัง, เช่น ตามเคยตามปรกติ ตามธรรมดา: แล้วแต่, สุดแต่, เช่น ตามใจตามอัธยาศัย ตามกรรม: ไม่ทวนกระแส {ใช้แก่กระแสนํ้าหรือกระแสลม} ในคำว่า ตามนํ้าตามลม: ไม่ขัด,ไม่ฝ่าฝืน, ไม่ฝืน, เช่น ทำตามคำสั่ง ปฏิบัติตามกฎหมายตามสมัยนิยม. บ. แถว, แนว, ถิ่น, ที่, เช่น มีอยู่ตามป่าปิดไว้ตามกำแพง: โดย เช่น ตามที่ปรากฏว่า. ตามกวาง น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับปรบไก่, เรียกชื่อเต็มว่า พระรามตามกวาง: ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา. {เงาะป่า: ศกุนตลา: ราชาธิราช}. ตามควาย ว. อย่างรีบร้อน ในสำนวนว่า เดินอย่างตามควาย. ตามใจ ก. แล้วแต่ใจ. ตามใจปากมากหนี้{สำ} ก. เห็นแก่กินย่อมสิ้นเปลืองมาก. ตามใจปากลำบากท้อง {สำ} ก. เห็นแก่กินมักจะเดือดร้อน. ตามที ว. แล้วแต่จะเป็นไป. ตามที่จริง สัน. คำขึ้นต้นประโยคหรือข้อความแสดงถึงความที่ถูกที่ควร, ที่จริง หรือ อันที่จริงก็ว่า. ตามเนื้อผ้า ว. ตามที่ปรากฏ เช่น เทศน์ตามเนื้อผ้า, ตามข้อเท็จจริง เช่น ว่าไปตามเนื้อผ้า. ตามบุญตามกรรม ว. ตามแต่จะเป็นไป. ตามเพรง ว. ตามแบบอย่างที่เคยทำมาแต่เก่าก่อน. ตามเพลง {สำ} ว. สุดแต่จะเป็นไป, ตามเรื่องตามราว. ตามไฟ ก. จุดให้ไฟติดไว้, สุมไฟที่ขอนไม้ให้ติดอยู่ตลอดเวลาเพื่อให้ผู้อื่นต่อไฟไปใช้หรือเพื่อแก้หนาว.ตามมี ว. สมควรแก่ที่มีอยู่. ตามมีตามเกิด ว. สุดแต่กำลังความสามารถอันน้อยเท่าที่มีอยู่ในขณะนั้น. ตามยถากรรม {สำ} ว. เป็นไปตามกรรม, สุดแต่จะเป็นไป. ตามเรื่องตามราว {สำ} ว. ปล่อยให้เป็นไปเอง, สุดแต่จะเป็นไป. ตามลมตามแล้ง {สำ} ว. สุดแต่จะเป็นไป. ตามล้างตามเช็ด{สำ} คอยแก้ไขให้ถูกต้องอยู่เนือง ๆ. ตามลำพัง ว. โดดเดี่ยว, เฉพาะตัวเอง, ไม่เกี่ยวข้องกับผู้อื่น. ตามเสด็จ ก. ติดตามพระมหากษัตริย์หรือพระบรมวงศ์ ซึ่งผู้ติดตามเป็นสามัญชน: {ราชา:โบ} ติดตามพระมหากษัตริย์ ซึ่งผู้ติดตามเป็นพระบรมวงศานุวงศ์หรือสามัญชน, ใช้ว่า โดยเสด็จ ก็มี เช่น พระบรมวงศานุวงศ์และข้าราชการตามเสด็จไปในกระบวนเสด็จพระราชดำเนินยังไทรโยค. ตามอำเภอใจ ว. เอาแต่ใจตัว ไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น.