ความหมาย

• 
  

  ก. ทักไว้, ท้วงไว้. ติงทุเลา {โบ} ก. ถ่วงเวลา, แย้งขอให้ระงับไว้ก่อน, เช่น แลอั้นคำค้านเสียมิได้ถามพญาณ แลอั้นคำ ท้วงติงทุเลาเสีย {สามดวง พระธรรมนูน}, ครั้นว่าพี่มีคำติงทุเลา ช่างกระไรไม่เอาสักอย่าง {รามเกียรติ์ ร. ๒}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ติ่ง ๑ - น. เนื้อหรือสิ่งเล็ก ๆ ที่งอกหรือยื่นออกมาจากส่วนใหญ่.

• ติง ๒ - {ถิ่น–พายัพ, อีสาน} ก. ขยับเขยื้อน, ไหว.

• ติ่ง ๒ - ดู ตุ่น ๑.

• ติ๋ง, ติ๋ง ๆ - ว. เสียงนํ้าหยด.

• ติ่งตั่ง - น. ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Getonia floribunda {Roxb.} Lam. ในวงศ์ Combretaceae ดอกสีเขียวอมขาว ออกดอกเวลาผลัดใบ.