ก. ค่อยเบียดเข้าไป. กระซิก ๆ ว. อาการที่ร้องไห้ค่อย ๆ. กระซิกกระซวย ก. ค่อยกระแซะเข้าไป เช่น เจ้าก็ระรี่ระริกกระซิกกระซวย {ม. ร่ายยาว ชูชก}. กระซิกกระซี้ ก. หัวเราะเย้าหยอกกัน, ระริก, ซิกซี้ ก็ว่า.