[ถะหฺวัด] ก. ตวัด เช่น หมีแรดถวัดแสนงขนาย {แช่งนํ้า}. ว. ไว, คล่อง, เช่น ลางหมู่เอาดินก็ได้ถวัด ลางหมู่งาชรอัดชรแอ้น {ม. คำหลวง มหาราช}. ถวัดถวัน [-ถะหฺวัน] {กลอน} ว. ว่องไว, คล่องแคล่ว.