[ทนตะ-] {แบบ} น. ฟัน, ราชาศัพท์ว่า พระทนต์, งาช้าง. {ป., ส. ทนฺต}. ทนตกาษฐ์ [-กาด] น. ไม้สีฟันคือท่อนไม้เล็ก ๆ สำหรับถูฟันให้สะอาด ทำจากกิ่งไม้ต่าง ๆ เช่น ไม้คนทา ไม้ข่อย. {ส. ทนฺต + กาษฺฐ}.