[ทะ-] น. ผู้รับใช้, ผู้แทนนาย, {ใช้แก่ผู้มีอำนาจ}: คำเรียกทนายความอย่างสั้น ๆ. ทนายความ น . {กฎ} ผู้ซึ่งกฎหมายให้มีอำนาจหน้าที่ว่าต่างแก้ต่างแทนคู่ความในคดี, เรียกสั้น ๆ ว่า ทนาย: {ปาก} หมอความ: {โบ} ผู้พากย์หนังใหญ่. ทนายเรือน {โบ} น. พนักงานฝ่ายในมีหน้าที่ติดต่อกับส่วนราชการต่าง ๆ ในพระราชวัง. ทนายเลือก {โบ} น. องครักษ์สำหรับพระเจ้าแผ่นดินมักคัดเลือกจากนักมวยหรือผู้มีวิชาต่อส้ ู เช่น ทนายเลือกปืนหอกเหิร เดินต่อ มานา {พยุหยาตรา}: ชื่อกรม กรมหนึ่งมีหน้าที่กำกับมวย. ทนายหน้าหอ{ปาก} น. หัวหน้าคนรับใช้ที่ใช้ออกหน้าออกตา, ผู้รับหน้าแทนนาย.