[กะตาทิกาน] {แบบ} น. การอันยิ่งที่ทำแล้ว. ว. มีการอันยิ่งที่สั่งสมไว้. {ป. กต ว่า อันเขาทำแล้ว + อธิการ ว่า การกระทำอันยิ่ง}.