[ทอระ-] {กลอน} น. พุ่มไม้. ว. สยาย, รุงรัง, เช่น ทรสายกิ่งชื้อชัฏ {ม. คำหลวง จุลพน}, ใช้เข้าคู่กับคำทรสุม เป็น ทรสายทรสุม ก็มี เช่น กิ่งทรสายทรสุมผกา {ม. คำหลวง มหาพน}.