น. ไม้ค้ำยันที่รับเต้า บางทีทำเป็นรูปนาค, คันทวย ก็เรียก: วัตถุอย่างหนึ่งเป็นคันสำหรับรองส่งเครื่องราชูปโภค เช่นขันใส่เงินทรงโปรยหรือพระสุพรรณศรีถวายพระมหากษัตริย์จากเบื้องต่ำสู่ที่ประทับ เรียกว่า พระทวย. ว. ระทวย, อ่อน, งอน, เช่น อันว่าไม้มีผลค่าค้อม ก็น้อมนวยทวยทอดมาเอง {ม. คำหลวง วนประเวศน์}.