ความหมาย

• 
  

  ว. อาการที่เดินก้ม ๆ เงย ๆ ไปเรื่อย ๆ มักไม่มีจุดหมาย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ทอย ๑ - ก. โยนให้เรียดหรือเรี่ยดินไปให้ถูกเป้าหรือไปยังตำแหน่งที่ต้องการ เช่น ทอยเบี้ยในการเล่นทอยกอง ทอยเบี้ยเล่นต้องเต, ปาให้ถูกเป้า เช่น ทอยลูกข่าง. ทอยกอง น. ชื่อการเล่นพนันอย่างหนึ่ง ใช้สตางค์หรือสิ่งอื่นตั้งซ้อน ๆ กันแล้วทอยให้ล้ม.

• ทอย ๒ - ก. กิริยาที่ตอกลูกประสักหรือตะปูเป็นต้นให้หลุดออกมาจากที่เดิม. น. เรียกไม้แหลมสำหรับตอกต้นไม้เป็นระยะ ๆ เพื่อเหยียบขึ้นไป ว่า ลูกทอย, เรียกกิริยาที่ตอกลูกทอยอย่างนั้น ว่า ตอกทอย.

• ทอย ๆ - ว. ทยอยติด ๆ กันไปไม่ขาดระยะ เช่น เดินทอย ๆ กันเข้าไป.

• ทอร์นาโด - น. ชื่อพายุประจำถิ่นชนิดหนึ่ง มีความรุนแรงมาก มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง ๒-๓ กิโลเมตร บริเวณศูนย์กลางพายุมีความกดอากาศต่ำมาก จึงทำให้อากาศรอบนอกที่พัดเข้าหาศูนย์กลางพายุมีความเร็วสูงมาก เมื่อเริ่มเกิดเมฆจะม้วนตัวเป็นรูปกรวยหรืองวงยื่นออกมาจากฐานเมฆ ส่วนมากเกิดในบริเวณตอนกลางของสหรัฐอเมริกาและทางตะวันตกของออสเตรเลีย, ลมงวง หรือ ลมงวงช้าง ก็เรียก. {อ. tornado}.

• ทะ ๑ - คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอนมีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ทะท่าว ทะทึก. ทะทาย ก. จับ, ถือ. ทะท่าวก. ล้ม, ทบ, ซํ้า, ยอบ, เติม. ทะท้าว ว. อาการที่ตัวสั่นเทา ๆ. ทะทึก ว. อาการที่ใจเต้นตึก ๆ.