ความหมาย

• 
  

  ว. คล่องแคล่ว , กระฉับกระเฉง, ไม่เก้งก้าง, เช่น ทำงานทะมัดทะแมง ท่าทางทะมัดทะแมง: รัดกุม เช่น แต่งตัวทะมัดทะแมง, ถะมัดถะแมง ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ทะมึน, ทะมื่น - ว. มีลักษณะดำมืดสูงใหญ่น่าเกรงขาม, {โบ: กลอน} กระมึน ตระมึน หรือ ตระมื่น.

• ทะยาทะแย, ทะยาทะแยแส - {กลอน} ก. เอาใจใส่, สนใจ, แยแส, เช่น แก้สาดเสียสิ้นกินแต่ของ อันใบตองหาทะยาทะแยไม่ {ขุนช้างขุนแผน}, เมื่อนั้นรจนาไม่ทะยาทะแยแส คิดว่าเงาะลูบหลังทำรังแก ไม่เหลียวแลร้องอึงคะนึงไป {สังข์ทอง}.

• ทะยาน - ก. พุ่งขึ้นไป เช่น เครื่องบินทะยานขึ้นสู่ฟ้า, โผนเข้าใส่ เช่น ทะยานเข้าสู้. ทะยานใจ ก. ย่ามใจ, เหิมใจ. ทะยานอยาก ก. อยากได้หรืออยากมีอยากเป็นยิ่ง ๆ ขึ้น.

• ทะร่อทะแร่, ทะร่อท่อ - {ปาก} ก. เข้าไปทั้ง ๆ ที่ไม่มีหน้าที่.

• ทะลวง - ก. ทำให้เป็นช่องทะลุ เช่น ทะลวงปล้องไม้ไผ่, ทำให้เป็นทางหรือเป็นช่องทะลุเข้าไป เช่น ทะลวงฟัน บุกทะลวง.