ความหมาย

• 
  

  {กลอน} ก. เอาใจใส่, สนใจ, แยแส, เช่น แก้สาดเสียสิ้นกินแต่ของ อันใบตองหาทะยาทะแยไม่ {ขุนช้างขุนแผน}, เมื่อนั้นรจนาไม่ทะยาทะแยแส คิดว่าเงาะลูบหลังทำรังแก ไม่เหลียวแลร้องอึงคะนึงไป {สังข์ทอง}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ทะยาน - ก. พุ่งขึ้นไป เช่น เครื่องบินทะยานขึ้นสู่ฟ้า, โผนเข้าใส่ เช่น ทะยานเข้าสู้. ทะยานใจ ก. ย่ามใจ, เหิมใจ. ทะยานอยาก ก. อยากได้หรืออยากมีอยากเป็นยิ่ง ๆ ขึ้น.

• ทะร่อทะแร่, ทะร่อท่อ - {ปาก} ก. เข้าไปทั้ง ๆ ที่ไม่มีหน้าที่.

• ทะลวง - ก. ทำให้เป็นช่องทะลุ เช่น ทะลวงปล้องไม้ไผ่, ทำให้เป็นทางหรือเป็นช่องทะลุเข้าไป เช่น ทะลวงฟัน บุกทะลวง.

• ทะลอก - น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Parinari anamense Hance ในวงศ์ Chrysobalanaceae ไม้ใช้ทำเครื่องบนและเครื่องล่างของเรือน เมล็ดให้นํ้ามันใช้ทากันนํ้าซึมและผสมยางรักทำเครื่องเขิน, มะพอก ก็เรียก.

• ทะลัก - ก. อาการที่สิ่งที่แออัดกันอยู่หรือถูกกีดกั้นผลุดหรือหลุดออกมาโดยแรง เมื่อสิ่งกีดกั้นแตกหรือพังทลายลง เช่น ถูกแทงไส้ทะลัก น้ำทะลักออกจากเขื่อน, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สินค้าที่กักตุนทะลักออกมา.