กลับ
คำว่า
กระดำกระด่าง
ความหมาย
ว. ดำ ๆ ด่าง ๆ, สีไม่เสมอกัน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระดิก
- ก. ไหว, ทำปลายอวัยวะเช่นมือหรือเท้าให้ไหว. กระดิกกระเดี้ย ก. ไหวน้อย ๆ, พอไหวได้บ้าง. กระดิกหู ก. ขยับใบหูแสดงอาการตั้งใจฟัง ใช้แก่ สุนัข เช่น พอมีเสียงอะไรแกรกกรากเจ้าตูบจะยืดคอกระดิกหูฟัง: {สำ} เข้าใจดี, รู้เรื่องดี, ใช้กับการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ, {มักใช้ในความปฏิเสธ} เช่น ภาษาอังกฤษฉันกระดิกหูเสียที่ไหนถึงจะให้ไปทำงานบ้านฝรั่ง.
กระดิ่ง
- น. เครื่องทำเสียงสัญญาณทำด้วยโลหะ มีรูปคล้ายระฆัง แต่ขนาดเล็กกว่า มีตุ้มเล็ก ๆ อยู่ข้างในสำหรับทำให้เกิดเสียง, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น กระดิ่งจักรยาน.
กระดิ่งทอง
- น. ชื่อแมลงพวกด้วงชนิด Martianus dermestoides Chevrolat ในวงศ์ Tenebrionidae ลำตัวยาว ๖-๗ มิลลิเมตร กว้าง ๒-๓ มิลลิเมตร สีน้ำตาลเกือบดำตลอดทั้งลำตัว ขา และปีก กินของแห้งทั้งพืชและสัตว์โดยเฉพาะเมล็ดบัว นิยมนำมาเลี้ยงด้วยเมล็ดบัวแห้ง หัวข้าวเย็นเหนือ หัวข้าวเย็นใต้ โดยเชื่อว่าเมื่อนำมารับประทานจะช่วยกระตุ้นความรู้สึกทางเพศ, ม่าเหมี่ยวก็เรียก.
กระดิบ, กระดิบ ๆ
- ก. อาการที่คืบไปทีละน้อย เช่น ค่อย ๆ กระดิบไป ว่ายนํ้ากระดิบ ๆ หนอนกระดิบ ๆ ไป, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระดุบ เป็น กระดุบกระดิบ.
กระดี่ ๑
- น. ชื่อปลานํ้าจืดในสกุล Trichogaster วงศ์ Belontiidae เช่นเดียวกับปลาสลิดแต่มีขนาดเล็กกว่า ครีบท้องยาวยื่นเป็นเส้น มี ๓ ชนิด คือ กระดี่หม้อ [T. trichopterus {Pallas}] ข้างตัวมีลายหลายเส้นพาดขวาง มีจุดดำที่กลางลำตัวและคอดหางแห่งละ ๑ จุด ขนาดยาวได้ ถึง ๑๕ เซนติเมตร, สลาก หรือ สลาง ก็เรียก, กระดี่นาง [T. microlepis ] สีขาวนวล และกระดี่นางฟ้าหรือกระดี่มุก [T. leeri {Bleeker}] พบเลี้ยงกันเป็นปลาสวยงาม, บางท้องถิ่นในแถบอีสาน เรียก กระเดิด. กระดี่ได้น้ำ {สำ} น. ใช้เปรียบเทียบคนที่แสดงอาการดีอกดีใจตื่นเต้นจนตัวสั่น เช่น เขาดีใจเหมือนกระดี่ได้น้ำ.