[ทิบพะยะ-] ว. เป็นของเทวดา เช่น อาหารทิพย์, ดีวิเศษอย่างเทวดา เช่น ตาทิพย์ หูทิพย์, ดีวิเศษเหนือปรกติธรรมดา เช่น เนื้อทิพย์, ใช้ว่า ทิพ ก็มี. {ส.ทิวฺย: ป. ทิพฺพ}. ทิพยจักษุ น. ตาทิพย์ คือ จะดูอะไรเห็นได้ทั้งหมด, เป็นอภิญญาอย่าง ๑ ในอภิญญา ๖.{ส. ทิวฺยจกฺษุ: ป. ทิพฺพจกฺขุ}. ทิพยจักษุญาณ น.ความรู้ในจุติและเกิดของสัตว์ทั้งหลาย, จุตูปปาตญาณก็เรียก. {ส. ทิวฺยจกฺษุ + ป. ญาณ: ป.ทิพฺพจกฺขุญาณ}. ทิพยญาณ น. ความรู้เป็นทิพย์. {ส. ทิวฺย + ป. ญาณ}. ทิพยเนตร น. ตาทิพย์ คือ จะดูอะไรเห็นได้ทั้งหมด. {ส. ทิวฺยเนตฺร: ป. ทิพฺพเนตฺต}. ทิพยพยาน {โบ} น. กลพยานประเภทหนึ่ง เป็นพยานที่เชื่อถือได้ เช่น ภิกษุผู้ทรงธรรม พราหมณาจารย์ผู้ทรงศีลพรต นักปราชญ์ราชบัณฑิตผู้ทรงธรรม ขุนนางผู้มีบรรดาศักดิ์, ทิพพยานก็ว่า. {สามดวง}. ทิพยมานุษ น. ครึ่งเทพครึ่งมนุษย์. {ส.ทิวฺยมานุษ}. ทิพยรส น. รสทิพย์, รสเลิศ. {ส.ทิวฺยรส}. ทิพยโศรตร [-โสด] น. หูทิพย์ คือ จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด, เป็นอภิญญาอย่าง ๑ ในอภิญญา ๖.{ส. ทิวฺยโศฺรตฺร: ป. ทิพฺพโสต}.