[ทุกขะ-] น. ความยากลําบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ, ความทนได้ยาก, ความทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้. {ป.: ส. ทุะข}.ทุกขนิโรธ [ทุกขะนิโรด] น. ความดับทุกข์, เป็นชื่อของอริยสัจข้อที่ ๓. {ป.}. ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา [ทุกขะนิโรทะคามินีปะติปะทา] น. ทางแห่งความดับทุกข์, มรรค ก็เรียก. {ป.}. ทุกขลาภ [ทุกขะลาบ] น. การที่ต้องรับทุกข์เสียก่อนจึงมีลาภ, ลาภที่ได้มาด้วยความทุกข์ยาก, ลาภที่ได้มาแล้วมีทุกข์ติดตามมาด้วย. ทุกขเวทนา [ทุกขะเวทะนา] น. ความรู้สึกไม่สบายกายไม่สบายใจ, ความรู้สึกเจ็บปวดทรมาน. {ป.}. ทุกขสมุทัย [ทุกขะสะหฺมุไท] น. เหตุให้เกิดทุกข์, เป็นชื่อของอริยสัจข้อที่ ๒. {ป.}. ทุกข์สุข น. ความเป็นอยู่หรือความเป็นไปของชีวิตในขณะนั้น. ทุกขารมณ์ น. ความรู้สึกเจ็บปวด, ความรู้สึกไม่สบายกายไม่สบายใจ.