[ทุบพน] {แบบ} ว. มีกําลังน้อย, อ่อนแอ, ท้อแท้, ทุรพล ก็ว่า. {ป.: ส. ทุรฺพล}. ทุพพลภาพ [ทุบพนละพาบ] ว. หย่อนกําลังความสามารถที่จะประกอบการงานตามปรกติได้.