ความหมาย

• 
  

  ว. อาการที่แขวนหรือห้อยแกว่งไปแกว่งมา, ต่องแต่ง ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระต๊อบ - น. กระท่อมเล็ก ๆ. {พายัพและอุดรว่า ตูบ}.

• กระต้อยตีวิด - ดู กระแตแต้แว้ด ๑.

• กระตัก - {โบ: เลิก} น. ประตัก คือ ไม้ที่ฝังเหล็กแหลมข้างปลาย ใช้แทงสัตว์พาหนะเช่นวัว เช่น ด่าตีกันด้วยเคียวไม้กระตัก {ลักษณะธรรมนูญ}.

• กระตั้ว - น. ชื่อนกปากขอหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Psittacidae ลักษณะคล้ายนกแก้วแต่ตัวโตกว่า พบในทวีปออสเตรเลียและบริเวณใกล้เคียง เช่น กระตั้วหงอนเหลือง [Cacatua galerita{Latham}] กระตั้วดำ [Probosciger aterrimus {Gmelin}].

• กระตั้วแทงเสือ - น. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่งของชาวบ้านประกอบขบวนแห่ทั่วไป, บางทีเรียก บ้องตันแทงเสือ.