ความหมาย

• 
  

  ว. อย่างยิ่ง, มากหรือหนักไปในทางใดทางหนึ่ง, เช่น หนาวนัก ร้อนนัก. นักหนา ว. มากยิ่ง, ยิ่งนัก, หนักหนา ก็ใช้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• นักกะ - {แบบ} น. จระเข้, เต่า. {ป.: ส. นกฺร}.

• นักขัต, นักขัต- - [นักขัด, นักขัดตะ-] น. ดาว, ดาวฤกษ์. {ดู นักษัตร}. {ป. นกฺขตฺต: ส. นกฺษตฺร}. นักขัตฤกษ์ น. ฤกษ์ที่ขึ้นกับการโคจรของดวงดาวในสุริยจักรวาลคือดาวนพเคราะห์ว่าผ่านดาวนักษัตรหมู่ใดหมู่หนึ่งใน ๒๗ หมู่, เรียกงานที่จัดขึ้นตามนักขัตฤกษ์ ว่า งานนักขัตฤกษ์, เรียกวันที่มีงานนักขัตฤกษ์ ว่า วันนักขัตฤกษ์.

• นักงาน - {กลอน} น. หน้าที่ เช่น อันการสงครามครั้งนี้ไว้นักงานพี่จะช่วยหัก {รามเกียรติ์ ร. ๑}, เจ้าพนักงาน เช่นเหวยนักงานเอ๋ย เร่งรุกเร็วบัดนี้พลัน จงแสดงทุกข์แห่งโอรส ให้ปรากฏโดยคดี ว่าบัดนี้หมู่สีพีลงโทษโกรธจอมธรรม์ {ม. คำหลวง หิมพานต์}.

• นักตะ - {แบบ} น. กลางคืน. {ส.}.

• นักนิ่น - {กลอน} ว. นิ่ม, อ่อน, เช่น ต่างต่างคันธเกล้ากลิ่น แก่เนื้อนักนิ่นสองกรษัตร {ม. คำหลวง กุมาร}, โดยปริยายหมายถึง ผู้หญิง เช่น จากมานักนิ่นเนื้อ นอนหนาว {กำสรวล}. {ถิ่น–อีสาน หนักหนิ่น ว่า อ่อน, นุ่ม, นุ่มละไม}.