ความหมาย

• 
  

  ว. ยุ่ง, นุง. นัวเนีย ก. เข้าไปใกล้ชิด เช่น เขามานัวเนียกับลูกสาวบ้านนี้, เกี่ยวพันกันยุ่ง เช่น สองตระกูลนี้ลำดับญาติกันไม่ถูก เพราะนัวเนียกันไปหมด.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• นัว ๒ - {ถิ่น–อีสาน} ว. อร่อย, กลมกล่อม.

• น้า - น. น้องชายหรือน้องสาวของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.

• นา ๑ - น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นนํ้าเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ นากุ้ง, ใช้ประกอบกับคำอื่นที่เกิดหรือเกี่ยวข้องกับนา เช่นเต่านา ปูนา. นาขอบเหล็ก น. นาชนิดที่ไม่มีทางจะบุกเบิกออกไปได้อีก, นาเชิงทรง ก็ว่า. นาคู่โค น. นาที่ได้ทำมาแล้วนาน เป็นนาดี ทำแล้วไม่ใคร่เสีย. นาเชิงทรง น. นาชนิดที่ไม่มีทางจะบุกเบิกออกไปได้อีก,นาขอบเหล็ก ก็ว่า. นาดำ น. นาชนิดที่ใช้ถอนต้นกล้ามาปลูก. นาปรัง น. นาที่ทำในฤดูแล้งนอกฤดูทำนา.นาปี น. นาที่ทำในฤดูฝนซึ่งเป็นฤดูทำนา. นาฟางลอย น. นาที่ปลูกข้าวชนิดหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า "ข้าวขึ้นน้ำ" เนื่องจากมีรากยาว สามารถหนีน้ำที่บ่ามาท่วมได้รวดเร็ว สามารถแตกแขนงตามข้อและที่ข้อจะมีรากงอกออกมาสำหรับดูดหาอาหาร นิยมปลูกในท้องที่ซึ่งมีระดับน้ำสูงตั้งแต่ ๑-๔ เมตร, นาเมือง ก็เรียก. นาเมืองน. นาฟางลอย: เรียกข้าวเปลือกที่มีเมล็ดสั้นเนื้อฟ่าม ว่า ข้าวนาเมือง. นาสวน น. นาข้าวที่ปลูกในพื้นที่ซึ่งมีระดับน้ำลึกตั้งแต่ ๑ เมตรลงมา: เรียกข้าวเปลือกที่มีเมล็ดแข็งเป็นมัน ว่า ข้าวนาสวน. นาหว่าน น.นาชนิดที่หว่านเมล็ดข้าวลงในนา.

• น่า ๑ - ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้: ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่าอยู่. น่าเกลียดน่าชัง {สำ} ว. น่ารักน่าเอ็นดู {ใช้แก่เด็กเล็ก ๆ}.

• นา ๒ - {แบบ} คำบทบูรณ์ มักใช้ประกอบท้ายคำบทร้อยกรองให้มีความกระชับหรือสละสลวยขึ้น เช่น กุศลส่งสนองไป ถึงที่ สุขนา {ลอ}.